Tussen 1936 en 1940 bouwde het nationaalsocialistische regime een nieuwe linie van vestingwerken aan de westelijke grens van het Duitse Rijk, waar tot 500.000 mensen werkten.
Er werden meer dan 17.000 bunkers en honderden kilometers aan tankhindernissen gebouwd. Er werd ook een luchtverdedigingszone gebouwd. In de nazi-propaganda werd het fortificatiesysteem, bekend als de "Westwall", een garantie voor vrede genoemd; in werkelijkheid was het een schild naar het westen, zodat in het oosten zonder gevaar oorlog om woonruimte gevoerd kon worden.

In 1944/45 droeg de Siegfried Linie bij aan het verlengen van de oorlog met ongeveer 4 maanden, wat resulteerde in de dood van vele slachtoffers van het naziregime.

In de buurt van Großkampenberg zijn twee technisch verschillende bultlijnen (betonnen antitankhindernissen) bewaard gebleven die de twee delen van de Islek Westwall wandelroute door het landschap begeleiden.

Informatieborden langs het pad geven niet alleen uitleg over deze hindernissen, maar ook over verschillende onderwerpen met betrekking tot de Siegfried Linie.